karmanie, superspion

Meestal ben ik best innemend. Maar als ik op straat sappige verhalen opvang, ontpop ik me tot een rol Duct tape. Want een vrouw die tussen winkelend publiek luidkeels haar bevalling nakreunt, hecht niet aan privacy. Ik blijf gluiperig in de buurt als ik iemand in de supermarkt hoor leeglopen over aambeien. Alimentatieruzie op het schoolplein? In de trein je baas omlaag halen? Ik blijf bij je. Met mijn oren wijd open om geen ranzig detail te hoeven missen.

Ik geef ridderlijk toe dat ik last heb van een agressieve vorm van afluisteritis.
Toch is spioneren menseigen. Iedereen die ik ken luistert wel eens naar een burenruzie of sappig telefoongesprek. Ik ken niemand die nooit eens meelas in andermans krantje. Of likkebaardend op een terras meesmulde met een echtelijke twist. Zelfs mijn beste vriendin, en discreet is haar middle name, gluurt voor het kijkdoosgevoel wel eens door de ramen in de straat.
Iedereen doet het. Tweederde van de getrouwde vrouwen controleert de telefoon van haar partner. Op televisie zien we eerst een baby uit Barbies gespreide benen glijden en huppekee, daarna zappen we direct door naar het nieuwe programma Cheat on me, waarbij geliefden moeten verhullen dat ze een stel zijn. Dit lukt het best door intiem te zijn met een ander en dus wordt er gekust en gehannest dat het een lieve lust heeft. Op de bank met een zak vol Hamka’s voor mijn neus voel ik me dan superieur aan de mediasletten en camerageile wannabees. En kijken en afluisteren mag: dat is pure inspiratie voor mijn stukjes, hou ik mezelf voor.

Deze week hadden we Eva Jinek op vakantie in Egypte. Sensatie! Komt dat zien! Daarna kwam de tepel van mevrouw Van Royen op Twitter en Facebook. Uiteraard op z’n Heleens uitgebuit zodat mannelijk Nederland er met gestrekte piem.. eh draf achteraan holt. Kicken! Het toppunt van voyeurisme.
Maar het is niet enkel kommer en kwel. Het goede nieuws van deze week is dat Robert M. euthanasie wil plegen. Dat lijkt mij dus perfecte emo-tv waar ik graag voor thuis blijf.
De kinderverkrachter bungelend aan een strop. Een cirkel, gevormd door het Volendams mannenkoor om hem heen dat vluchten kan niet meer zingt. Het touw dat heel, heel langzaam wordt aangetrokken met een lekkere lange reclame tussendoor om de live-uitzending extra te rekken. Robert spartelend tot de laatste teug om tenslotte te eindigen in een partij hamburgers voor andere verkrachters.
Het lijkt mij de perfecte opening van Koningsdag. Eerst Willem die koekhapt, dan live over naar Hilversum.

In afwachting van de definitieve datum ga ik vast Hamka’s kopen en een stevige bak koffie drinken op mijn spionnenbankje in Albert Heijn. Ben ik weer lekker op de hoogte van al het laatste nieuws. Over spataderen en galblazen en zo.