woensdag 29 mei 2013

dokter bibber

Iedereen die mij wat beter kent, weet dat ik stiekem een gespikkelde chocoladereep ben. Smeerbruin van binnen door alle gesmolten Milka-repen en aan de buitenkant een vel dat model heeft gestaan voor het Ikea-gordijn "stippöl". Bijna vierhonderdvijftig moedervlekken telde een overijverig vriendje ooit. Af en toe moet ik ervoor naar ziekenhuis of huisarts en worden de verdachte vlekken verwijderd en gecontroleerd.
Laatst was het weer zover. Ik had last van twee bobbelende mØedervleökken en de afgelopen jaren waren er ook twee heel geniepig van vorm veranderd. Onder het mom van "dat is persoonlijker" wilde mijn huisarts me deze keer zelf opereren. Braaf maakte ik een afspraak en wachtte de bewuste dag in de spreekkamer. "Zo," zette ze me voor het blok in de behandelkamer; het mes al in haar hand. "Ik verwijder er twee. Als je er zoals afgesproken vier weg wilt hebben kan dat nu best, maar dan declareer ik dubbel. Ik schrijf dan twee facturen, voor zogenaamd twee verschillende dagen."

De krantenkoppen schreeuwen: miljoenenfraude in de gezondheidszorg. Ziekenhuizen schrijven belazernota's voor het verwijderen van oorsmeer en hopsakee: duizend euri verdiend met een kwartiertje werk. Hier met de poen. Ook het PGB-budget ligt onder vuur. Behoeftigen beknibbelen vrekkig op de inkoop van persoonlijke zorg en rijden en masse naar MediaMarkt voor de nieuwste flatscreen. Als kers op het toetje het nieuws dat ik per jaar tweehonderd euro premie teveel betaal om "wanbetalers te compenseren." Medische zorg is een recht, dus de kosten van premieweigeraars worden verhaald bij ons: sufsukkels eerste klas. Door de graaiende ziekenhuizen en de premieweigeraars, betalen we per persoon 500 euro teveel voor onze medische verzekeringen: per gezin een vakantie.
De ziektekostenverzekeraars zwijgen. Verzekeraar CZ vervijfvoudigde in 2012 haar winst en hield meer dan een half miljard (!) euro schoon in het handje. Daar kon wel een directiebonus vanaf.


Ik kreeg van mijn arts de keuze tussen de helft van mijn lastpakken gecontroleerd, of meewerken aan fraude. Een nieuwe afspraak maken voor de andere twee moedervlekken zou immers weken duren en me weer een vrije ochtend kosten. Ik koos eieren voor mijn geld. Met buikpijn, dat wel.
Met de post kwamen de facturen. De ingreep is verspreid over twee consulten. Twee keer een eigen bijdrage voor mij; samen met de vijfhonderd euro die me al is afgetroggeld. Boos staar ik naar mijn computerscherm. De e-mail is getypt en op spelfouten gecontroleerd. Iedere keer dat ik mijn brief lees, word ik alleen maar bozer. Ik voel me de laatst overlevende eerlijkosauriër. Het toetsenbord wacht geduldig op mijn vinger, die klaar is om de verzendtoets in te drukken en mijn huisarts te rapporteren. Mijn vertrouwenspersoon. Degene die ik ooit misschien nog hard nodig heb.
Ik klik het laptopscherm dicht. Het is tijd voor een paar klappen tegen mijn boksbal en daarna een kop rustgevende Zen-thee met veel Milka-chocola. Moeizaam slik ik de brok in mijn keel weg. De testuitslagen waren gelukkig in orde, maar ik voel me toch een beetje de pinöt.

4 opmerkingen:

  1. Heel grappig geschreven spikköl. Altijd weer genieten om wat van jouw hand te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ook!! Bijzonder geschreven. Fijn om te lezen.
    Kan mij er overigens wel een beetje boos om maken. Belachelijk hoeveel we moeten betalen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja, het is treurig dit soort praktijken. Nederland begint aardig diep weg te zakken de laatste tijd en de bodem is nog lang niet in zicht. Zucht....

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sluit me aan bij bovenstaande! Hoezo dubbel declareren? Is toch belachelijk..

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.