Constanza

“haai mam, ben ik weer!”

“dag meisje, wat leuk dat je even belt, hoe is –ie?”

“ja, gaat wel, maar wat ik je wilde vragen, kan jij Soraya en Sammy morgen misschien halen van school en ze even houden?”

“tuurlijk lief, die zijn altijd welkom, dat weet je. Shanna is er ook trouwens.”

“thanks. Ik moet namelijk even met Mo weg, naar die goudhandelaar in Antwerpen”

“ach, speelt dat nu nog? Maar Hans heeft toch al gezegd dat die roodgouden horloges hem niet bekend zijn?”

“kweetut, maar goed, die Mercedes moet ook nog ingeruild, dat gaat daar wat makkelijker”

“ah, i see. Komt goed hoor. Zeg, maar over die pillen op tv, vond je dat niet wat overdreven? Ik bedoel, het is nu eenmaal geen puppyvet meer wat je onder je shirtje hebt, en ik heb echt het beste met je voor gehad, dat weet je”

“ik dacht dat dat wel in zou slaan eigenlijk. En van dat schreeuwen klonk ook wel lekker rellerig. Ik bedoel, net of ik nooit schreeuw tegen Soor en Sam, maar jij bent altijd zo lief op tv. Hé, het werkte toch!”

“ik vond het eigenlijk niet zo lief van je, je haalde soms het bloed onder mijn acrylnagels vandaan”

“ja, al dat gezeur, ik denk dat ik maar eens een weekje met Mo naar Ibiza moet of zo. En dan dat boek. Hoe lang kun jij ze hebben trouwens?”

“ja meid, het is wat, en nee, geen probleem. Maar goed, dat boek moet verkopen, anders heb je helemaal geen geld. Ik vraag me dat nog wel eens af hoor meid, na Tunon in de prostitutie komen en nog steeds zo platzak zijn”

“we verzinnen wel weer wat nieuws hoor, echt, Mo is zo creatief, hij blijft me verrassen”

“ja, dat geloof ik goed, en altijd weer onverwacht. Schat, ik moet hangen, Hans op wisselgesprek, die wil vast weten of ik zijn was al klaar heb”

 “doegdoeg heksje”

“Ja, dag lieverd. Ow. En…. Stans?”

“ja?”

“heb je al een idee wat je nieuwe naam gaat worden?”

“nou, ik dacht op dit moment aan Constara Singh Varma, we hebben echt zoveel gemeen!”