smachtende mannen

 

Iedere keer dat ik inlog in Hotmail, staat er rechts een bannertje van Lexa. Mijn computer heeft dan voor mij beslist dat het tijd is voor een date. Smachtende vrijgezellen genoeg: vanaf de advertentie word ik toegelachen door de knappe Basde_56. Hij lacht fluks zijn gefotoshopte quick-and-brite-tanden bloot. In werkelijkheid heb ik -buiten Barbie en Michael- nog nooit lichtgevende tanden gezien, maar Bas heeft ze. Bas is ook gezegend met een goede kop haar. Hij staat niet te pronken in zijn zwembroek of naast een gedateerde Ferrari, zoals de leftovers op de site, maar neutraal op een foto zonder lichaam. Ik durf te wedden dat er in zijn profiel staat dat hij universitair geschoold is. Mocht ik al niet vallen voor de charmes van Basde_56, dan lonkt Diederik ook zoetsappig glimlachend. Diederik heeft ook zin in een afspraakje met mij. De zwoele imitatie van George Clooney trekt me bijna het scherm in met een aura van succes en een totale overgave die zelfs schoonmoeders over de streep trekt. Het meest mooie is nog wel dat ze alle drie altijd online zijn, of ik nu midden in de nacht of voor het ontbijt mijn mail lees. Twentyfourseven staan deze woeste ridders klaar om met mij te chatten.

Het enige vreemde is, en dat zal wel een detail zijn, dat Bas, Diederik en Robert zich al bijna vijf jaar aan mij opdringen. Begrijp me goed: ik vind het zalig als een man veel moeite voor me doet, maar drie Hollandse, goedopgeleide Adonissen met paringsdrift die al een lustrum lang op mij wachten? Ik voel me heel speciaal, dat deze Godenzonen al vijf jaar geen leuke date kunnen vasthouden en kennis met mij willen maken.

Even heb ik getwijfeld. Lijden deze hotties aan een ernstige mate van bindingsangst? Zijn ze zwaar contactgestoord, notoire vreemdgangers, of psychiatrisch patiënt? Logeren ze wellicht in “hotel slot-en-grendel”? Om de man die wordt voorgeschoteld te kunnen strikken in haar web der liefde, zal iedere andere vrouw moeten inzetten met grof geschut. Met advertenties als “spontane vrouw wil met jou de wereld ontdekken” kun je natuurlijk niet aankomen bij Bas of Diederik. En Robert wordt niet warm of koud van “een goed glas wijn bij de openhaard”. Getemd moeten ze worden, en daarvoor is alleen het beste goed genoeg.

Een kort ogenblik heb ik de pagina van Microsoft bekeken waarin ik “gepersonaliseerde advertenties” kan blokkeren, maar ik durf het niet. Wat als ik straks in hoge nood ben? Wat doe ik als ik contact zoek met een advertentie (knettergekke amateurnymfo is klaar voor minstens zo knappe man die het single leven wil verlaten) voor Diederik, Bas of Robert?

Ik laat het maar even zo. Het is heerlijk om een George Clooney-lookalike achter de hand te hebben voor tijden van gebrek. Bovendien, ben ik in al die jaren al behoorlijk gewend aan ze. Het blijft tenslotte heerlijk dat er nu al vijf jaar een handjevol lekkertjes smachtend op mij wacht.